کد مطلب:26977
شنبه 1 فروردين 1394
آمار بازدید:23
چرا با وجود نگاه برابر اسلام به همة نژادها، اعراب در قرآن مورد نكوهش قرار نگرفتهاند؟
1. اين گونه نيست كه قرآن كريم، تنها اعراب را نكوهش كرده باشد، بلكه آيات ديگري نيز وجود دارد كه در آنها، به ويژگيهاي مثبت اعراب اشاره شده است; از آن جمله است: وَ مِنَ الاْ ?َعْرَابِ مَن يُؤْمِنُ بِاللَّهِ وَالْيَوْمِ الاْ ?َخِرِ وَ يَتَّخِذُ مَا يُنفِقُ قُرُبَـَتٍ عِندَ اللَّهِ وَ صَلَوَ َتِ الرَّسُول...;(توبه،99)، برخي از اعراب باديه نشين، به خدا و روز رستاخيز ايمان دارند، و آن چه را انفاق ميكنند، ماية تقرّب و دعاي پيامبر ميدانند; آگاه باشيد اينها ماية تقرّب آنها است. خداوند به زودي آنان را در رحمت خود وارد خواهد ساخت. در اين باره، نيز آيات ديگري، در قرآن كريم وجود دارد.
2. يكي از آياتي كه دربارة نكوهش اعراب آمده، آية 97 سورة توبه است. الاْ ?َعْرَابُ أَشَدُّ كُفْرًا وَ نِفَاقًا وَ أَجْدَرُ أَلآيَعْلَمُواْ حُدُودَ مَآ أَنزَلَ اللَّهُ عَلَيَ رَسُولِه; باديه نشينان عرب، كفر و نفاقشان شديدتر است; و به ناآگاهي از حدود و احكامي كه خدا بر پيامبرش نازل كرده، سزاوارترند. دربارة آية شريفة ياد شده، نكاتي را يادآور ميشويم:
الف ـ مراد از اعراب، افراد بيابان نشين بودند. طبيعي است كه چنين وضعيّت زندگي، سبب دوري آنها از رهآوردهاي تمدن بشري، احكام الهي و... بوده ساختار زندگي فردي و اجتماعي آنان، دست خوش نارساييهايي گرديده بود.
ب ـ آن چه مورد نكوهش قرآن كريم قرار گرفته است، همين نارساييها، از قبيل بربريت، توحّش، سنگدلي و... بود كه در بيابان نشيننان آن زمان وجود داشت، نه قوميّت و نژاد عرب داشتن، به ديگر سخن، قرآن، خصلتها را سرزنش كرده است، نه نژاد خاصي را.
در پايان به اين نكته بايد توجه داشت كه كلمة اعراب در قرآن، به معناي باديهنشينان است، نه عربها; بنابراين، اگر خداوند در مواردي از اعراب نكوهش كرده، در واقع از خصلتهاي بد باديه نشينان بوده است.
مطالب این بخش جمع آوری شده از مراکز و مؤسسات مختلف پاسخگویی می باشد و بعضا ممکن است با دیدگاه و نظرات این مؤسسه (تحقیقاتی حضرت ولی عصر (عج)) یکسان نباشد.
و طبیعتا مسئولیت پاسخ هایی ارائه شده با مراکز پاسخ دهنده می باشد.